RUFAİ DERVİŞLERİ

[ilahisevda]

RUFAI DERVISLERI


Tâ ezelden âdâb-ı erkânımız

Süregelir tarîk-i pîrânımız

Döne döne coşar devrânımız

Hakk’a gider Rufâi dervişleri…



Cemolmuş dergâhta cümle dervişân

Coşkuyla zikreder Hakk’ı âşıkân

Halka-ı zikire melekler hayrân

Vecde gelir Rufâi dervişleri…



Destûr alıp, edeple girer meydâne

Dosta vuslat için dalar seyrâne

Mekteb-i irfanda döner devrâne

Aşka gelir Rufâi dervişleri…




Ellerinde mazhar, kudüm, çalpâre

Mâsivâ terk edip dönünce yâre

Açılır perdeler gerçek dîdâre

Hayrân kalır Rufâi dervişleri…



Sohbetleri füyuzât-ı Kur’ân’dan

Birbirini sever gönülden cândan

Mürşidi kâmille seyr-i sülûkden

Sırra erer Rufâi dervişleri…



Bu yolda her kim verir ise vârı

Keşfettirir Mevlâ ona esrârı

Bulur nâr içinde ol gülizârı

Pürnûr olur Rufâi dervişleri…



Seyyid Ahmed Rufâi’dir pîrimiz

Kesretten vahdete geçtik hepimiz

Mürşîd-i kâmile küllî teslîmiz

Serden geçer Rufâi dervişleri…