LÂ vü İLLA

[ilahisevda]

HAKİKAT

İsbat ettinse, varın var olduğun,

Çözüldü esrar, bitti yorgunluğun.

İsbat-ı vücut, yoku yok etmektir.

İşte bu hikmeti: LÂ vü İlla nın.



LÂ ile söyle yokun yok olduğun,

Hem İLLA ile VAR'ın var olduğun.

Gerçek budur. Alem-i Eşya ise,

Zahiridir, bir tek mutlak varlığın.



Coşar deniz, ilân eder birliğin,

Tekliğine köpük şahit denizin,

Teklikte çokluk var, çoklukta teklik.

Zuhurudur çokluk, tek bir vücudun



Denizde var olan yüz bin köpüğün

Açıktır, evveli.Deniz olduğun.

Köpükler yok olur gene denizde,

Bu da isbatıdır, âhir olduğun.



Bir bütündür, olmaz kenarı varın

Zira yok yok ki;ola haddi varın,

İşte Ulûhiyet budur, SONSUZLUK...

Eşya, hep kendi zuhurudur Hakkın.



Hiçbir şey yoktan olmamıştır kesin,

Halk olan nurundandır Zat-ı Hakkın.

Sınırsızı tam görmek mümkün olmaz.

Açık gizli O, O'dur zahir batın.



"Hüvel evvelü vel âhir" buyruğun,

Bildirdi zahir batın kendolduğun.

İlk HU'dur, son HU, dış HU'dur içde HU

Şerhi bu; var yokun, LÂ vü İLLÂ'nın